Księżyc jasno świecił na niebie
Gwiazdy były tak blisko siebie
Ja już zmarnowany
Idę wprost przed siebie
Wyciągam puszeczkę
Zapalam fajeczkę
Chwile przystanąłem
I patrzę, co się dzieje
Powiedz mój aniele:
Co tutaj się dziej?
Świat szaleje
Nie odnajdujemy siebie
Zakładanie maski
To już jest podstawa
Ciężko jest teraz
By móc się poznawać
Każdy z nas
Chciałby być lepszy
Ale czasem bywa
Tak, że coś się i spieprzy
A jak coś się spieprzy
Zakładamy ręce
I od naszego życia
Nie chcemy więcej
Nie chcemy więcej
I mówimy basta!
Taka jest niestety
Szara przykra prawda
Świat po to jest żeby brać
Człowiekiem trzeba być
Świat po to jest żeby brać
Człowiekiem trzeba być
Księżyc jasno świecił na niebie
Gwiazdy były tak blisko siebie
Ja już zmarnowany
Idę wprost przed siebie
Wyciągam puszeczkę
Zapalam fajeczkę
Chwile przystanąłem
I patrzę, co się dzieje
Powiedz mój aniele:
Co tutaj się dziej?
Świat szaleje
Nie odnajdujemy siebie
Dążymy do złego
Nic nie robiąc z tym
Kiedy widzisz słabszego
I od razu lejesz w ryj
Upadł. Nie wstaje
Twoje słowa to:
A chuj z nim
I właśnie tak
Powstaje zło
Gdzie jest ten sens?
Gdzie jest logika?
Człowiek na tej ziemi
Powoli zanika
Człowiek na tej ziemi
Staje się potworem
I nie każdy zawsze
Wybierze dobra drogę
Świat po to jest żeby brać
Człowiekiem trzeba być
Świat po to jest żeby brać
Człowiekiem trzeba być
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
