Słowo Twe sprawiło, było miło Piękny dzień dogasa z każdą chwilą Rodzi się to, co będzie A umiera to, co było
Słowo jest, a czasem jakby go nie było Czuję jak, coś się w środku przestawiło Własnych żądz niewolnicy Wciąż zmieniani z każdą chwilą
A co jest jednią w sobie i osobie drugiej tej Dopełnienie jest jak ogień
Łączy się Uczy i naucza Tak to już człowieka człowiek
Jesteś - wiem Mą przystanią z tamtej zimy Zmrok, mróz, śnieg W moje miejsce Cię rzuciło
Po dziś dzień Dzięki Tobie, z Tobą płynę W tę kosmiczną miłość
Jesteś - wiem Mą przystanią z tamtej zimy Zmrok, mróz, śnieg W moje miejsce Cię rzuciły
Po dziś dzień Dzięki Tobie, z Tobą płynę W tę kosmiczną miłośćTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
