---

Kiedyś, gdy z tej wojny wrócę
Za jakieś kilkadziesiąt lat,
Plecak złożę, buty zrzucę
I wyciągnę nogi rad.

Wnuków zbierze się gromadka,
Ciesząc mnie szczebiotem swym,
I o bajkę będą prosić dziadka,
A cóż ja opowiem im?!

Pamiętaj o tym wnuku,
Że dziadzio był w Tobruku
I myślał sobie: oj, niedobrze,
Oj, niedobrze, coś za dużo huku.
Jaśniało morze w blasku,
Trzeszczało niebo w trzasku,
A dziadzio myślał: co tu tyle,
Co tu tyle nasypali piasku.

Dziatki się pytają kołem,
Skąd się dziadziu wziąłeś tam?
Po co się w Tobruku wziąłem?
Prawdę mówiąc nie wiem sam.

Czy dla sprawy, czy dla hecy,
Czy by lepszą kontrol mieć,
Posadzili nas w fortecy,
Tutaj, powiedzieli, siedź.

Pamiętaj o tym wnuku,
Że dziadzio był w Tobruku
I myślał sobie różne rzeczy,
Różne rzeczy raczej nie do druku.
Zapomniał co to dziwa,
Wytrzymał rok bez piwa,
Bo mu mówili co sobotę,
Że we wtorek będzie ofensywa!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.