---

Na żołnierskiej służbie, na żołnierskim chlebie,
Wesół człek i zdrowy, a szczęśliw jak w niebie.
Żołnierz pan nie lada, bo choć się natrudzi,
Szczęście ma u Boga, szczęście ma u ludzi.

Ref.
Oj-da, oj-da-na-na, kompanio kochana,
Nie masz to jak szarża, hej!

Kiedy idzie miedzą kłaniają się kłosy,
A gdy padnie ranny obmyją go rosy.
Jemu - to znać - jaśniej świeci słonko Boże,
I dlatego zawsze w złotym jest humorze.

Gdy dobędzie szabli uciekną i diabli,
Gdy z armaty strzeli osłyszą anieli.
Gdy za wrogiem goni pierzcha rój szarańczy,
Gdy gra na harmonji to świat cały tańczy.

Wystroi się pięknie, wąsika podkręci,
Gdy ostrogą brzęknie, sto panienek znęci.
Sto panienek znęci a jak chce to dwieście,
Tak lgną do munduru serduszka niewieście.

A on chciałby jednak, choć tego nie wyzna,
Żeby go kochała calutka Ojczyzna.
Wtedy już naprawdę czułby się jak w niebie,
Na żołnierskiej służbie, na żołnierskim chlebie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.