W bój poszedł krwawy hufiec harcerzy, Proporzec z krzyżem wiódł ich do boju, Wiodły ich cienie zmarłych rycerzy Bronić Ojczyzny praw i pokoju. Na święty bój, na święty, harcerzy rój Poszedł w okopy na trud i znój. Oddali Polsce swe życie młode, O własnym szczęściu swój sen wiośniany. Kul kilka w piersi wzięli w nagrodę, Trzy łokcie ziemi i krzyż drewniany. Pod gradem kul, pod gradem, wśród naszych pól Legli nieczuli na łzy i ból. Pomnąc na cienie poległych druhów, Idziem jak oni w świata wyżyny, A za przykładem świetlanych duchów Ideał życia zamienim w czyny. Z bałtyckich fal, z bałtyckich, z tatrzańskich hal Zwycięskie „Czuwaj!” popłynie w dal.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
