Ja sam covjek obican
radim svojim rukama
i nosim obraz koji traje
prokleta nam sudbina samo udara samo trazi
trazi, trazi, a malo daje
Ja gradim autoput u glavi
da se vozim slobodno
i ne dam nikom da me gnjavi
kada vozim prebrzo
Ja sam covjek obican
radim svojim rukama
al' ovim putem necu dalje
vlakovi nam prolaze
sreca prati podobne
nek' racun plati tko ga salje
Jer ja samo sklopim oci
gdje god zelim ja cu doci
snovi teku uzvodno
nista novo, nista dobro
Pod neonom ovog grada
nama gori crveno
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 