Nie boje sie duchow
boje ludzi sie
nic juz mnie nie straszy
oprocz twoich lez
chodzisz mi po domu
ale nie widze cie
jesli mnie slyszysz
prosze zabij mnie x2


ale zanim, zabiore
wszystkie mysli w mojej glowie
w plomieniach beda tanczyc
jak jak zagram im kawalek
nie bede z toba walczyc
skonczysz na tarczy
jak z tamta i tamtym
blagajac mnie o litosc
checi moje gasna
polowa twego ciala
na mych rekach lezy martwa
podpisalam z diablem traktak


Ej, teraz rzucam jakieś fanaberie
na osiedlu pierdole twe konekcje
malowany pejzaż kolorami łez
jak mnie podnoszą to próbuje calość zjeść
oko w głowie widzi cztery świata strony
niebogłosy wołają jak ludzie z każdej strony
ciągle zamknięty w pułapce własnych myśli
los jak kostka rubika nie ma z niej korzyści
nie mam ani chwili by się nie stresować
musze pisać nowe teksty żeby tu brylować
rozpędzony z własnymi marzeniami
nie jednokrotnie stałem przed zamknietymi drzwiami


nie boje sie duchow
boje ludzi sie
wole nie miec uczuc
niz zamartwiac sie
zabierz mnie do domu
gdzie ukoisz mnie
jesli mnie slyszysz
to chce tylko powiedzie zee

zabij mnie...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.