Gdy świt płomienny noc czarną przepłoszył Powietrza toń przeszył słowików śpiew Ogień wciąż płonie wśród synów Północy Tam legend nie zmaże krew.
Nagle zza drzew, co stare jak świat Z mroku wyłonił się pielgrzym sędziwy Nawiedził braci, nie widział ich od lat Potem wyjawił swe sny.
Szlakiem przetarty czasu znak Przyjaciel niczym zwodzony most Oto co kiedyś czeka was Człowiek w człowieku zaszczepi zło
Setki lat później - a może chwilę Przy innym ogniu ludzie inni Twarzami bracia, lecz za sobą , w tyle Nóż - przegrają niewinni
Szlakiem przetarty czasu znak Przyjaciel niczym zwodzony most Oto co kiedyś czeka was Człowiek w człowieku zaszczepi złoTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
