Utopia, Państwo Słońca
Zwolnił świat, zwariował świat
Utopia, Państwo Słońca
Złudna mara, nigdy nie powołana
Nikt nade mną, nikt pode mną
Ludzkie, zwierzęce tylko piękno
Wszystkie istoty przed siebie pędzą
Czy dojrzą Słońce, uciekną
Gdy śpisz pojawia się
Znika, gdy budzisz się
Z żywej ziemi obraca się
W upadłą do nóg ruinę
Nikt nade mną, nikt pode mną
Ludzkie, zwierzęce tylko piękno
Wszystkie istoty przed siebie pędzą
Czy dojrzą Słońce, uciekną
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 