Kolejny etap, na twarzy tylko rozpacz. Tyle do powiedzenia choć widzisz to są puste słowa. Mam jedną prośbę, przyjdź do mnie, uśmiechnij się. Chcę zobaczyć na twej twarzy słodki dołek, wiesz? Nigdy nie powiedz, że to dawno stracone. Nie mów mi, że nie mogę i że to kurwa nie jest koniec. Nie wytrzymam presji, znowu usiądę, wypiję to zdrowie choć wiem doskonale, że tak już nie mogę. Położę się wieczorem, chwycę telefon w dłonie by odnaleźć sms, by móc zasnąć niby przy tobie. Dzisiaj znowu szukałem światła na ulicy, kontem oka widziałem jak rozdrapujemy blizny. Wciąż się łudzę, że napiszesz kiedyś do mnie, że odnowisz tą znajomość nawet jeśli lubię pogrzeb. Życie to nie serial, wiec pierdolę historię. Wolę skończyć w grobie niszczeń niż dziś myśleć o tobie.
Dlaczego tak jest?! Dlaczego tak się dzieje?! Zrozumiałem życie chuja warte, w twarz mi się śmieje. Chcę biec niby do ciebie. Razem, daleko przed siebie. Na końcu spotkania nie wiem czy już będzie lepiej. Znowu patrzę (niezrozumiałe) nastała zimowa ciemność , z pokoju pada blask, nic nie widzę, wszystko mi jedno. Dzień za dniem, kolejny dzień i tak samo. Widzę ciebie przed sobą, złudzenie mi tylko zostało. Nic się nie stało, to jest kwestia (niezrozumiałe). Samotność jest mordercą spotkałem go na własne oczy. Pierdolę te emocje, znowu coś uwiera, nie wiem jak to nazwać z resztą to już nie ma znaczenia. Ja tak jak niektórzy, pokochałem ten mróz w oczach chociaż nie wiem po co skoro nie mogę ich już oglądać. Został mi tylko ten cały przykry biznes. Znowu siądę wieczorem, kolejną szesnastkę napiszę. Tylko tą ciszę obok siebie usłyszę. Poczuje jak me ciało stygnie, a puls życia mnie przeszyje. Widzisz uśmiech? To tylko zwyczajne złudzenie. Znowu czuje moralniak, oszukuje samego siebie. Upływa godzina, sekunda no i mila. Stoję w miejscu jakby cały świat się nagle zatrzymał. Chce zostać sam, przeprowadzić monolog, postarać się ułożyć i zrozumieć wszystko na nowo.
Dlaczego tak jest?! Dlaczego tak się dzieje?! Zrozumiałem, życie chuja warte w twarz mi się śmieje. Chcę biec niby do ciebie. Razem, daleko przed siebie. Na końcu spotkania nie wiem czy już będzie lepiej. Znowu patrzę (niezrozumiałe) nastała zimowa ciemność , z pokoju pada blask, nic nie widzę, wszystko mi jedno. Dzień za dniem, kolejny dzień i tak samo. Widzę ciebie przed sobą, złudzenie mi tylko zostało.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
