Na horyzoncie zdarzeń
Jestem o jeden krok od wolności
Wzrokiem nie sięgam dalej
Niż za sto lat świetlnych samotności

Na horyzoncie zdarzeń
Ważę coraz mniej
Choć czasu mam wiele
Znikam w ciemności żarzeń
Patrzę w twarz tym
Co ich nie widać wcale

Na horyzoncie zdarzeń
Myślę wciąż o tym co jest pierwsze
Jak siebie w sobie zmieszczę
Gdy skurczy się moja czasoprzestrzeń

Na horyzoncie zdarzeń
Tu wszystkie liczby są wieczne
W bezkresie granic trwam
Od własnej grawitacji oderwać się najciężej

Niech chroni mnie ogień
Przede mną
Moim największym wrogiem

I nie wiem, czy wierzyć mam
W moc spadających gwiazd

Nie wiem, czy wierzyć mam

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.