Okkara oydnu høgu fjøll Meinlík mær Eygnabrúgvin og knúgvarnir Dagaðu undan, tá oyggirnar slittnaðu úr botni Eru úr sama lívrunna litfarið sum basalt, kol, royða Ì mínum æðrum surkur og fuglablóð Húð er spent um klettarnar Elski tómu kensluna, sum andar úr urð Allastaðni skónin av gráum og grønligum børki Vøtnini kurr eygu, túgublómur í eyri Ì allar ættir livandi oyða, her havi eg altið búð
Myndin av hesum skarpa landslagið í heilabørkin nel Veit ikki hvar mítt mark gongur Og hellurnar sprongdar av frost og sól Taka við Taka við Taka viðTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
