---

Miała trzydzieści parę lat, przemówił do niej Wielki Brat
ona słuchała, zrozumiała, że już nic nie zdarzy się
Odtąd mówiła: czego chcę wiem dobrze, ale wiem, że
wszystko zrobię absolutnie źle.

Ból i gniew tak się rodzi – kto nas dziś oswobodzi

Czy zostanie nam przepowiedziane co się z nami stanie gdy
nie powstrzyma nas już nikt.
Nasze zmartwychwstanie – nasze pojebanie, jedna droga:
dotrzeć tam – na otwarcie ran!

To nie jest świat, w którym chciałbym zostać
i jak ten muł ciągle tkwić na dnie.
Są takie dni którym chciałbym sprostać
a dobrze wiem, że nie da się.

Kiedy miał osiemdziesiąt lat przed sobą widział jasny cel
i choć był stary zamiary miał jak nastoletni szczyl.
A gdy do końca swoich sił doczołgał się i zdechł
to jego cel z innego odtąd drwił.

Czy zostanie nam przepowiedziane co się z nami stanie gdy
nie powstrzyma nas już nikt.
Nasze zmartwychwstanie – nasze pojebanie, jedna droga:
dotrzeć tam – na otwarcie ran!

Kraina otwierania ran!
Kraina otwierania ran!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.