---

Pompa, serce maszyny mej,
tłoki gniotą, gniotą z organiczną mocą.

Pompa, serce maszyny mej,
tłoczy wiarę w mą niemoc
detonując ego.
Pompa, duszy maszyna,
naoliwia nadzieją
ludzki kombinat.

My maszyny w duszy rzęzimy,
w głębi serca broczymy.
My maszyny w głębi duszy rzęzimy,
w myślach prawdę gubimy.

Człowiek, niezniszczalna maszyna,
wątła niczym pajęczyna.
Serce, wierny sługa i druh,
płacze moimi łzami
czując mój ból.

My maszyny w duszy rzęzimy,
w głębi serca broczymy.
My maszyny w głębi duszy rzęzimy,
w myślach prawdę gubimy.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.