Ramiona torują przestrzeń dookoła, gardło walczy o ciszę, bym mógł myśleć. Grymasem brwi ustanawiam decyzję, by zaistnieć. Potykam się o ludzi z alternatywnego świata.
Świat to klatka, zbyt ciasny świat to klatka, przestrzeni w niej mało dla nas.
Skinieniem mych powiek dominuję w sytuacji, językiem ciała odmawiam nachalnej tolerancji.
Świat zbyt ciasny dla wszystkich nas, jak klatka, zbyt ciasny dla wszystkich nas. Świat zbyt ciasny dla wszystkich nas, jak klatka, przestrzeni w niej mało dla nas.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
