to cudowne lata, wiesz poznałem ich wartość
życia narrator, życia król, Kevin Arnold
jak Kevin mam to, sam w w domu jestem
zakładam pułapki dziś w twoim mieście
Odbiegam od lukru pudru i lalek barbie
odbijam się po boisku i obręczach Spalding
rozbite wargi i twoje wargi rozgrzane jak palnik
Do swojej Narnii zapraszam wpadnij

taaak, w sercu wciąż jestem małolatem
nie wstydzę tego się
tooo moje życie nie przeżyje go za mnie nikt
nie wkurwiam się wcale
mam totalnie wyjebane
z tym chorym światem przestałem ścigać się
z dala od zgiełku, nakazów odnalazłem swój życia sens
życia sens

ile razy los zakpił ze mnie pokazując tupet
tyle razy pozwolił sobie być kopanym w dupę
W górę albo w dół z hukiem w swojej rzeczywistości
w stylu powrotu do przeszłości
i mówili dorośnij tak niestety nie można
mi lata urosły w sercu został małolat taaak
biegnę pod górę po schodach z podniesionymi rękoma
kiedy w szaleństwie pozostaje tu jedyna metoda
więc bez nakazu zakazu ścisłego planu
oddychać parszywym światem, mieć coś do ukrycia
brać co potrzeba od życia być dzieciakiem nie dzieckiem
bracie to jest różnica

taaak, w sercu wciąż jestem małolatem
nie wstydzę tego się
nie wkurwiam się wcale
mam totalnie wyjebane
z tym chorym światem przestałem ścigać się
nie muszę udawać kogoś kim nie jestem wcale
z tym chorym światem nie po drodze mi jest

to są właśnie te rzeczy, których wartość bezcenna jest

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.