Заклік пачуй, Што ў целе абуджае кроў! Глухія лясы Клічуць у балотаў бездань. Дзіця чалавека Хавае ў сабе дух ваўкоў. Прыпяці сын, Нашчадак лесуноў памерлых.
У ззянні поўні й Вайсковага Стану, Дзе не ступала людская нага, У сэрцы балот вада калыхала Дзіця чалавека з крывёю ваўка.
Хавае свой жах – Застаўся што ад чалавека, Шукае спакой У прыцемках халоднай ночы, Гучна крычыць – Выццё пранізвае аблокі, Пакіне сабе Жывёльны моц і погляд воўчы.
У ззянні поўні й Вайсковага Стану, Дзе не ступала людская нага, У сэрцы балот вада калыхала Дзіця чалавека з крывёю ваўка.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.