---

Las wciąż trwa nieruchomo, jesienny milczy zmrok,
między martwe gałęzie wroga sączy się noc.
Schować jaźni nasiono w przejrzysty ciała strąk...

Jestem światła ziarenkiem otoczonym przez mrok.

Wspomnień szlakami w przeszłość gna dobra myśl.
To co za nami, każdej nocy się śni,
ognie zachodów w jasnych młodości mgłach,
ścieżki przez baśń i sen.

Gdy u progu nocy blaknie wspomnienie dni,
nikną w ciemności ciepłe okruchy chwil.
W łupinie powiek zamknąć gasnący blask…
Przecież zdarzył się dzień.

Przyzywam w ciemność żywych dusz ognie,
żar wiecznie w zmysłach płonący .
Zanim go zdławią mroki śmiertelne,
Na mgnienie błysnę wśród nocy.

Cień jasną skóry błonkę ogarnia z wszystkich stron,
w złotym światła kokonie sny spokojne się śnią.
Krwi ciepłą odrobinę nieść przez wszechświata mrok...

Jestem światła ziarenkiem otoczonym przez noc.

Przecież zdarzył się dzień.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.