/świat nocy się otworzy/ Drzwi, o drzwi otwórzcie się dla mnie... W ciszy umiera coś pod skórą. W tej ciszy w której krew nie krzepnie, cienie sylwetek martwych zwierząt, zamkniętych dawno oczu niepojęty wzrok. W świecie gdzie śmierć spada z nieba, życie kiełkuje w ziemi, ja jestem ziemią z głową w niebie, choć jestem z ciała i krwi.
Kto zna moją noc... Kto zna moją noc...
W roślinnych dzbanach kipi szał pijanych śmiercią kruchych ciał, by jeszcze szybciej, jeszcze więcej, w górę zanim umrze, umrze... pęd! Jodły, pasy zielonej czerni, lato, zapach, płomienie ziemi... Pożeram światy, zieleń, światło, karmię noc. Z dołu w górę, z góry na dół, z koron do korzeni - moje światło, moja ciemność i świadomość ziemi. Pożeram światy, zieleń, światło, karmię noc.
Wola ziemi śpi jeszcze, bo ta wcześnie zmarła... Ja obudzę zwierzęta i otworzę ziarna. W ciszy umiera coś pod skórą, lecz tli się życia pieśń popielna.
Kto zna moją noc... Kto zna moją noc...
Przyjmę ziemię całą, by po niej cicho stąpać, w snach, w których zamiast włosów mam różane pnącza. Kwiat lipy czesze włosy, świat nocy się otworzy, ciało jest całe z oczu - ja jestem z ciała i krwi /o drzwi o drzwi / Wszędzie obca..
Z dołu w górę, z góry na dół, z koron do korzeni - moje światło, moja ciemność i świadomość ziemi. Pożeram światy, zieleń, światło, karmię noc.
Poddana jak ocean tajemnym, ciemnym przypływom w głębi swojego ciała. Z duszą splecioną z ciałem, ciałem związanym z ziemią i księżycem, z siłą wewnętrznych prądów.
Co ty możesz zobaczyć ludzkimi oczami przez zewnętrzną skorupkę niestarego ciała? Cienie falują wewnątrz jak ciemny ocean. Co ty możesz zobaczyć ludzkimi oczami przez zewnętrzną skorupkę niestarego ciała? Świat nocy się otworzy i tak i tak i tak i tak!
Kto zna moją noc... Kto zna moją noc, pozna moją moc.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
