Od małolata chciał zakosztować smaku życia
Nie wiedział jednak co życie ma przed nim do ukrycia
Zwykły chłopak nie wyróżniający się z tłumu
Żył jak każdy pomimo wielkiego w sercu bólu
Wieczorem przy modlitwie wciąż zadawał te pytanie
Dlaczego nie ma przy nim ojca, dlaczego panie
Czy już tak zostanie na wieki wieków amen
Ale podziękował za to, że ma przewspaniałą mamę
Rodzina ponad wszystko i tylko to się liczy
Tak myślał do momentu aż porwał go wiatr ulicy
Powalił mu styki i zmienił układ psychiki
Zmienił nawyki alkohol i narkotyki
Głęboko się mylił ale o tym to potem
I w jednym momencie gdy stał zalany potem
Widział, że w tym ugrzęzł i nie wyciągnie z bagna nogę
Wiedział, że wpadnie drugą i koniec game over
Tyka tyka tyka tyka zegar śmierci
Próbują go zatrzymać ale i tak on zwycięży
Spójrz na ten zegar jak wybijają wskazówki
Całe życie mija tak szybko jak wciąganie buzówki x2
Ten chłopak co robił wszystko na opak
Miał dwie lewe ręce codziennie jakaś wtopa
Chciał udowodnić, że potrafi dużo więcej
Wyjebki, jaranie, wdupianie myślał, że to piękne
Podąża za nim zegar śmierci więc ciągle biegnie
Mocno i stanowczo stawiał swoje kroki pewnie
Na wiecznej bani nie widział tego po sobie
Że ta zabawa zostawi wielki odcisk w jego głowie
Nozdrza zajebane noce nieprzespane
[?] żyłki w nosie popękane
Pierwszy seks bez gumki w stanie nietrzeźwym
Później wyrzuty typu ale byłem pierdolnięty
Kolejną noc nie zamykają mu się powieki
Jego przełyk i śluzówki przypominają ścieki
I spada coraz niżej z jedną myślą
Żałuje, że to co się stało nie było z jego jedyną
Tyka tyka tyka tyka zegar śmierci
Próbują go zatrzymać ale i tak on zwycięży
Spójrz na ten zegar jak wybijają wskazówki
Całe życie mija tak szybko jak wciąganie buzówki x2
Lecą kolejne dni a on cały czas na kapie
Nie wie już sam już czy żyje we śnie czy żyje na jawie
Czas się ogarnąć, basta
Tak obiecał sobie
Lecz na to za późno, popadł tylko w paranoje
W jego głowie rozpętało się piekło
Depresja, załamka coś w psychice pękło
Przebudziło się odciśnięte piętno
Na życzenie swe został umysłowym kaleką
Dziwne jazdy jakby wdupił tropsów garści
Nie rozumiał tego przecież kurwa z jakiej racji
Chodź mama mu mówiła synu to nie dla ciebie
On postawił na swoim i wykończył sam siebie
Wszyscy odeszli została tylko rodzina
O której on zapomniał a nie wolno zapominać
Łzawymi oczyma obraz tego co wyczyniał
Cztery ściany i on sam, zryty łeb taki finał
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
