Życie nam przysparza troski
I nie szczędzi perturbacji -
W Wielki Piątek, Rosołowski
Wrócił rankiem z delegacji,

Zmienił gatki i ubranko,
Przetarł szmatką środek glacy,
A tu żona już śniadanko
Niesie mu na srebrnej tacy.

Są jajeczka, jest baleron,
Są z masełkiem pyszne chałki...
Rosołowski jak perszeron
Zarżał, widząc te specjałki!

Już się rzucił na kiełbasę,
Już jej kawał niósł ku ustom,
A wtem jak ktoś chrząknie basem,
Choć w pokoju było pusto!

Biedak dostał skurczu w nogach
I pomyślał cały drżący:
- Ani chybi to przestroga,
chociaż jestem niewierzący....

Tu się zerwał przerażony,
Popił wody, jęknął głucho
I nerwowo rzekł do żony:
- Coś mnie dzisiaj boli brzucho!

I odstawił te specjały
(tak mu całkiem zmiękła rura)
I - kompletnie zramolały -
Pokuśtykał w stronę biura....

Wówczas żona, w stronę szafy
Rzekła z wniebowziętą miną:
- No, obyło się bez gafy!
Wyłaź, Feluś! Stary spłynął!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.