Lubię ten smutek,
który przyczyny nie ma
Ale się snuje za mną wszędzie
Niby cień, cienia
na pozór bez znaczenia
Zanim w piosenkę się zamieni
Wszystko to
co ulotne
nie nazwane
Nagły dreszcz, okruch zdarzeń, oka mgnienie
Zbieram i chowam gdzieś w kieszeni serca
by najpiękniej, zapamiętać
Jest takie szczęście,
które się znikąd bierze
Po prostu jest, jak powietrze
Nigdy nie pytam
czy jutro też tu będzie
tylko je wdycham, tak jak tlen
Wszystko to
co przemija, nieuchronnie
strzępy snu, magię i urodę chwili
Zbieram i chowam gdzieś w kieszeni serca
by najpiękniej, zapamiętać
Lubię ten smutek,
który przyczyny nie ma
ale wciąż każe za czymś tęsknić
On gdy się zjawia
gdy dam mu dojść do słowa
czasem w poezję się zamienia

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.