---

Koszmarna noc okrywa mnie, teraźniejszość zjada duszę jak sęp
Przeszłość jest spokojna, chciałbym trwać w niej,
lecz myśli me kotłują się i w głowie nie pokój

Na waszych grobach kwiaty wspięły się wysoko
A portret trumienny dawno zarósł mchem

Nie, nie mam już sił, wyrywać się z objęć silnej tęsknoty
Każdy twój krok, słyszę gdzieś tam w oddali sennej, dziwnej
Snujesz się jak cień, pragnę dotknąć cień, lecz znikasz w mrok
Bezradny tak, patrzę w ten blask, oślepiający serce.

Leżysz już tak, zimno spokojna, nie rusza cię nawet ciepło mych dłoni
I wiem, że już (I wiem, że już)
Nie muszę rozpaczać (Nie muszę rozpaczać)
Lecz bólu wciąż mi po tobie brakuje!

Nie, nie mam już sił, wyrywać się z objęć silnej tęsknoty
Każdy twój krok, słyszę gdzieś tam w oddali sennej, dziwnej
Snujesz się jak cień, pragnę dotknąć cień, lecz znikasz w mrok
Bezradny tak, patrzę w ten blask, oślepiający serce.

Serce!

Nie, nie mam już sił, wyrywać się z objęć silnej tęsknoty
Każdy twój krok, słyszę gdzieś tam w oddali sennej, dziwnej
Snujesz się jak cień, pragnę dotknąć cień, lecz znikasz w mrok
Bezradny tak, patrzę w ten blask, oślepiający serce

Nie, nie mam już sił, wyrywać się z objęć silnej tęsknoty
Każdy twój krok, słyszę gdzieś tam w oddali sennej, dziwnej
Snujesz się jak cień, pragnę dotknąć cień, lecz znikasz w mrok
Bezradny tak, patrzę w ten blask, oślepiający serce...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.