---

…i jazgot
Dla tych, co beznadzieją ufni złamali swe siły
To miasto im było Gehenną i Mekką
I dla tych, co w odrętwieniu swe życia w kierat sprzedali
Bezwolnie!

Do dna
Za kurwy, psy, skazańców
Co zapładniają śmierć więc życia wciąż im trzeba;
Do dna
Za dzieci – groby
By zimną znając ziemię nie zapragnęły nieba;

Do dna
Za jutro nieznane, za dni rozlane;
Do dna
Za płuca czarne, Evviva l’arte!

W ten mróz… niech się dzieje
W tę noc… niech się dzieje
Na dnie… niech się dzieje

Znudzeni tak bardzo, że bardziej się nie da
Ćwiczymy sen twardy…
By porankom nie kłaniać się, a noce rozkochać
Jakby każda z nich była ostatnią
…i w barze popiołem głowy wypełnić
Września euforie i upadki czadzić
Zataczać się na szczytach klęski
I ufać, i wierzyć, że listopad odgadnie nas wszystkich

W ten mróz… niech się dzieje!
W tę noc… niech się dzieje!
Na dnie… niech się dzieje! To głos naszego śmiesznego pokolenia!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.