Zbroje już tak nie lśnią namaszczone krwią ciężki oddech koni, krok zaciężnych wojsk
W cieniu swych sztandarów niosą niebu strach, w imię czarnych krzyży idą zbawić świat

Strach wyznacza jeźdżcom marszu tego cel, jak żywe pochodnie rozniecają śmierć
Spalone kościoły, w wielkiej trwodze kler - zemsta potępionych dokonuje się

Poczujcie też ten ból - rozkoszny jęk cial
I satysfakcję gdy duszą swą dotkniecie piekla bram

Dawno, dawno temu gdy cały wszechświat pogrążony był w ciemnościach
Gdy dusze nienarodzonych istnień w oczekiwaniu swego przeznaczenia
Błąkaly się między zlem a dobrem
Gdy straciły już wszelką nadzieję stala się rzecz
Której skutków oczekują wszystkie pokolenia synów świata

Potężny władea ciemności wypowiedzial niekonczącą się walkę
Równie wielkiemu panu światła o wladzę nad zyciem i śmiercią

Szatan wciąz werbuje nowych wyznawców
By na lonie rzeczywistości konali w imię jego plugawych idei
Lecz nadejdzie dzień kiedy dusze walczących wypełni bezkresna otchlań
Będzie to czas ostatni po którym zapanuje już tylko mroz i wieczna ciemność
A życie zamienione w piekło zaplonie ogniem nienawisci...

... Znowu pieklo!!!

Móglbym zniszczyć armij trzon, zdeptac piekla miot
W dloni dzierżę siły stan i tajemnicę dusz
Cały świat w potrzasku dziwnie cieszy mnie
Niech sąd ostateczny nigdy nie odbędzie się

Posujcie też ten ból - rozkoszny jęk ciał
I satysfakcję gdy duszą swą dotkniecie piekła bram

Zbroje juz tak nie łśnią namaszczone krwią cięzki oddech koni krok zacięznych wojsk

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.