---

Gdy rumak rwie kopytem bruk, tyś cud i dzieło sztuki
tyś jest, jak grecki bożek, co drzewa łamać może.
A możesz łajdak, co się stroi, by igrać z życiem moim.
Tego się jeszcze boję - czyś ty człek pod zbroją tą.

W mym sercu nieba lazur, ja swe łono dam od razu
Będę cię kochać, gdy każesz dziś powiesić ją - cygankę tą,
dziewuchę złą, której tu brak i którą Esmeraldą zwą.

Wstążkę z dziewczęcych marzeń,
dziewictwo i ołtarze
dla ciebie porzuciłam
i wszystko się zmieniło.
Pragnienia ogień w żyłach
Dziś wreszcie tobie dam.

Stwardniało serce moje i niczego się nie boję.
Daj zdrożnej lubieżności smak, wypełnij mnie miłością.
Uwolnij mnie od cnoty, bierz, co tylko zabrać zechcesz.
Me usta pieść, dziewczęcość mą, lecz musisz dziś powiesić ją -
dziewuchę, co cyganką jest - weź życie tej, co zginąć ma.

Lecz musisz dziś powiesić ją -
dziewuchę, co cyganką jest - weź życie tej, co zginąć ma.
Bo zginąć ma Esmeralda.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.