Płonie ognisko i szumią knieje, Drużynowy siadł wśród nas. Opowiada starodawne dzieje, Bohaterski wskrzesza czas.
O rycerstwie spod kresowych stanic, O obrońcach naszych polskich granic. A ponad nami wiatr szumny wieje I dębowy huczy las.
Już do powrotu głos trąbki wzywa, Alarmując ze wszech stron. Stanie wiara w ordynku szczęśliwa, Serca biją w zgodny ton.
[2x:] Każda twarz się uniesieniem płoni, Każdy laskę krzepko dzierży w dłoni, A z młodzieńczej się piersi wyrywa Pieśń potężna, pieśń jak dzwon.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.