---

Nocka już zapadła, przy drodze usnął chwast,
wkoło cisza polna, pachnący las.
Spoglądam ze wzruszeniem w daleki, cichy świat,
świat zagubiony dziecinnych lat,
gdy oczy jakieś smutne mam,
a serce pełne wspomnień,
i pochylony nad rzeką sad.

Oddać mógłbym wszystko za jeden taki dzień,
nie pomnę to już kiedy, spadł pierwszy śnieg...
I wszędzie było biało tak,
po prostu tak dziecinnie,
gdym rano bieżył drogą wśród pól,
a na rozstaju czterech dróg
skąpany w blasku słońca stał
w zimowej szacie mój stary dom.

Tyle lat minęło, a może cały wiek,
wspominam swoją młodość, jej każdy dzień...
Gdy ojciec mnie na ręce brał
i niósł mnie w stronę rzeki,
nad którą pachniał zimowy sad,
a na rozstaju czterech dróg
skąpany w blasku słońca stał
w najbielszej szacie mój stary dom (mój stary dom).

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.