wiatr przyniósł mi starą pieśń, którą dobrze znam...
jabłka znów lecą w dół ona śni piękny sen, stojąc w błocie po pierś. ptaki z gniazd w bęben chmur rwą się, by podbić świat. ona łka nieruchoma całe dnie... lilie więdną, warkocz też. jej serce drży, że to już kres, choć świt. zapyta rzeki- rzeka wie, lecz milczy jak ten głaz na rzeki dnie. stacza się...
w ten stan, gdzie nadziei nie ma, gdzie światła nie ma... królestwo nocy za dnia, gdzie tylko ćmy i parada wspomnień złych. gdzie tylko kurz i łzy... gdzie marzeń nie ma...
w melancholii słój... choć miodu plastrem leczy ból w melancholii słój...
kamień co wydarł się z jej rąk nie powróci w jej dłoń. trzeba przełknąć ten los. szczęście gdy znalazło ją żyło krótko. było nie stąd. teraz śpi pod jaworem wiecznym snem. maki bledną, lico też... ty się nie dziwisz, przecież wszystko wiesz... zapyta ognia – ogień wie... lecz rudy ogień miga się... znów stacza się...
w ten stan, gdzie nadziei nie ma, gdzie światła nie ma...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
