A przecież ty znasz mnie więcej
Niż ja mógłbym siebie znać

Patrzę na siebie i nie wiem, czy siebie znam
Błaznem lub królem mogę być
Bym tylko siebie nie musiał grać
Teraz wiem, że twoje każde słowo miało inny sens

A przecież ty znasz mnie więcej
Niż ja mógłbym siebie znać
Oddałem tobie wszystko
I już nic oprócz życia nie mogę dać

Dlatego tak żyć nie mogę, dlatego nie chcę już
I tylko walczyć, i wierzyć, że kiedyś znów
Mógłbym być sobą, sobą być, choć coraz mniej

Te kłamstwa, które raniły jak ostry nóż
I uczuć żar, po których pozostał tylko popiół
To wszystko nie, nie, nie, nie boli już

A przecież ty znasz mnie więcej
Niż ja mógłbym siebie znać
Oddałem tobie wszystko
I już nic oprócz życia nie mogę dać

Dlatego tak żyć nie mogę, dlatego nie chcę już
I tylko walczyć, i wierzyć, że kiedyś znów
Mógłbym być sobą, sobą być, choć coraz mniej

Patrzę na siebie i nie wiem znów, kogo gram
Te obce twarze, w których przed sobą się kryję sam

A przecież ty znasz mnie więcej
Niż ja mógłbym siebie znać
Oddałem tobie wszystko
I już nic oprócz życia nie mogę dać

Dlatego tak żyć nie mogę, dlatego nie chcę już
I tylko walczyć, i wierzyć, że kiedyś znów
Mógłbym być sobą, sobą być, choć coraz mniej

Coraz mniej

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.