Lubię siłę czerni, i nieużywania słów. Wszystkiego, co niezmienne, w nicości za oknem, gdy budzą się mgły.
Lubię starych ludzi, bo starość jest jak mgła. Patrząc wprost w jej pustkę, pragnę tym bardziej, im więcej mam lat.
Ty, on i ja. Środek jakby był ze szkła, nie zapomnę tamtych dni szukałem Cię w odbiciu szyb.
Tonę we współczuciu, głębiej z każdym dniem. I choć wiem, że już nie wrócisz, moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk.
Ty, on i ja. Środek jakby był ze szkła, nie zapomnę tamtych dni i szukam Cię...
Bo tak mało wciąż wiem, tak mało wciąż jest, w tym wszystkim... mnie.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.