Borti Toverudmarka, sørom Buråsplassa Ligger bønnen der ilden lurer En kølabrenner og en medligger I kveldinga slår mila ut i toppen
Brenner'n skrider til verks Men ilden er for snar Inn i bønnens indre faller han Et fandensbesatt skrik slepper ut
En grepa brenner den tok Ilden er sulten i dag
Medligger'n skrider til verks Men ilden er for slu Mila slo ut enda en gang Oppå milekøllen faller han og svartner
Ei arm og skallen den tok Ilden er grådig i dag
Folk kjem hastende tel Kølabrennern Burås skrider til verks Inn i milekøllen kaster han medligger'n Så brenner han mila ferdig
Ta Sagåsmannen er det ingenting att Ilden krevde sitt i natt
Aldri fekk dem som gikk i mila fred Aldri stilt for han på bønn Aldri ro om natta der var Aldri fekk dem døra te å slå
Døra blei så slått ut Og banka nedi ei bønn En appell blei gitt: Hvil i fred, fall til ro
Seia har det vært stilt Bønnen kaller man nå for OppbrennerbønnTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
