Znów się budzę, w uszach mam piach
Strzelali do mnie – pierwszy raz
Za 1000 dolców muszę tu siedzieć
Za marne grosze nie chce żyć w biedzie
Mam przepustkę – pogrzeb kolegi
Niedawno opuścił nasze szeregi
Nikogo nie zabił – zabrakło mu czasu
A może bardziej poszczęści się mnie?
Za dolary, za ropę. Za zjednoczoną Europę
Za wioski spalone. Za Stany Zjednoczone
Znów się budzę, kolejny dzień
Trzeba uważać na każdy cień
Żywe rakiety są na ulicach
Czasem aż strach głębiej oddychać
Uwiera mundur, ciąży mi broń
Na niej opieram ciężką skroń
Kiedy opadnie śnię o tym że
Jutro bardziej poszczęści się mnie
Za dolary, za ropę. Za podzieloną Europę
Za wioski spalone. Za Stany pierdolone!
Nangar Khel!
Nangar Khel!
Nangar Khel!
Nangar Khel!
Już się nie zbudzę, w zębach mam piach
Strzelali do mnie ostatni raz
Nie jestem sam – obok dwóch innych
Tak samo młodych, całkiem niewinnych
Więc zanim pójdziesz w równym szeregu
Walczyć dla obcych, pomyśl człowieku
Czytając ten list z Nangar Khel
Czy nie poszczęści ci się tak jak mnie?
Nangar Khel!!!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
