Wiał spokojny wiatr
Zimny, kojący
Magiczny
Ujrzeliśmy Księżyc, gdy blask jego na nas padł
Niezwykłe piękno, którego nie dostrzegliśmy wcześniej
Lecz tylko nasz wzrok wbity był w magiczną tarczę
Gdy miliony gwiazd blaknących spuszczało swe oczy
Spadały w oślepiającą otchłań światła, niespokojne
Niczym huragan niszczyły siebie nawzajem
Sięgnąć nas próbowały i zabrać ze sobą
W nieskończoną furię samotnego strachu
Mocno objąłem Ciebie i w niezwykłym blasku staliśmy
Pośród rubinowych gwiazd i wspaniałej zorzy
Spadł pierwszy śnieg
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 