Słoneczny refleks, kiedy w tęczę się rozpyli; Śpiew potoku; majowe śluby i zapały, Różowe twarze, księżyc jak w idylli; Te rzeczy miały — takeśmy sobie życzyli — Trwać; a mijały.
Miesiące śnieżnej pustki i jałowej bieli; Krwawiący bez protestu, rwany na kawały Świat; miliony tych, co z bólu oniemieli; Te rzeczy miały — takeśmy szczerze pragnęli Mijać; a trwały.
Spojrzeliśmy uważniej — kto nam figle płata? — I pojęli: Zamachem swych upiornych ramion Czas kosi bez wyboru wszelkie rzeczy świata: Zło z dobrem, szczęście z męką, wzlot z upadkiem zmiata W nicość tę samą. W nicość tę samą.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
