Pamiętne było to popołudnie
Wokoło kwiaty pachniały cudnie
Twe oczy pełne pożądania
Zbudziły w duszy kochania
Głód

Oploty ramion, zwarte ust kielichy
”Kochana”, jak muzyka brzmiał szept cichy
Twe pocałunki gorące, szczerych przysiąg tysiące
Dały mi wiarę w miłość
I cud

Czy wrócą znów chwile te
Gdy serca szczęściem drgały
Czy wrócą znów jasne dnie
Gdy oczy nam się śmiały

Czy słodkie pieszczoty słów
Ukoją moje serce
W rozterce pytam się
Czy jeszcze kochasz, mów

Wśród smutnych mych życia dróg
Być możesz przekonany
Nim inny przestąpię próg
Kwiatami usypany

Ja nie zapomnę cię
Dla ciebie tylko drży serce me
Powiedz! Czy wrócą znów chwile
Gdyś szczęścia tyle mi dał

Świat cały cieszy się i bawi
A we mnie tylko serce się krwawi
Twa postać stoi wciąż przede mną
I wokół ciemno
I czegoś żal

Choć słowa twoje były tak obłudne
Raz jeszcze spojrzeć chcę w twe oczy cudne
Rękami opleść ci szyję
Słyszeć, jak drogie serce bije
Iść razem w gwiaździstą dal

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.