1.Wczoraj przechodził tędy Jezus
krzyż nie uciskał jego ramion,
ale ciążyła obojętność
skrwawione stopy znowu raniąc.
A on jak dawniej szedł ulicą,
pocieszał, błogosławił domy.
Spoglądał w oczy, ściskał dzieci,
przywracał światło niewidomym.

Jeżeli kochasz i nadzieją
każdy kolejny dzień tłumaczysz,
boisz się tych którzy się śmieją,
biegnij a może go zobaczysz.

2. Wczoraj przechodził tędy Jezus
nikt nie pamięta dziś już o tym.
Zostały tylko na asfalcie
kropelki krwi z przebitych dłoni.
A on jak dawniej szedł ulicą,
związał ręce zakochanym.
Jawnogrzeszników nie potępiał,
smutnych przytulał, leczył rany.

Jeśli cię ludzie odrzucili
i już nie możesz znaleźć celu,
nie zwlekaj dłużej ani chwili,
biegnij i krzycz: nauczycielu!

3. Wczoraj przechodził tędy Jezus,
całował zakurzoną ziemię.
Zaglądał w bramy, stukał w okna,
i wszędzie głosił swe zbawienie.
I tak jak dawniej szedł ulicą,
i serce wprawiał dziwne drżenie,
kto samotności znieść nie umiał
u niego znalazł ukojenie.

Mnie tam nie było i samotność
wciąż jeszcze serce moje rani.
Lecz nagle wstaję patrzę w okno
zostawiam wszystko idę za nim.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.