Ref.
Opowiadasz, ze widziałaś te chłopięce łzy
W epicentrum uczyć, w samym środku Ty
Ta figura, skóra gładka i ten pewny krok
Jednym gestem na kolana, dziewczę zwalasz go
Wciąż po brzegi łóżka wypełniasz jego sny
Porwał wdzięk, głębia oczu i Twój własny styl

1.
Gotów był po kres spijać słodki sok
Z twych ust - jedno słowo - no i zapadł zmrok
Eden, Raj - oddałby gdyby tylko był
W stanie zlepić serce skruszone w pył
To równia pochyła, na dół prowadzi ten stok
Gdy Ona przechodzi, On odwraca wzrok
Co się stało z nimi. w czym szkopuł tkwi
Ona odeszła, On zatraca się w tym
Miłosna hybryda, jak dwugłowy smok
Potrafi Cię pożreć, gdy unik robisz w stronę złą
To letnia lawina, po ogniu został dym
Iskra nadziei się tli, może w Niej, może w Nim...

Ref.
Opowiadasz, ze widziałaś te chłopięce łzy
W epicentrum uczyć, w samym środku Ty
Ta figura, skóra gładka i ten pewny krok
Jednym gestem na kolana, dziewczę zwalasz go
Wciąż po brzegi łóżka wypełniasz jego sny
Porwał wdzięk, głębia oczu i Twój własny styl

2.
Ta zabawa w obojętność rozstroiła go
Punkt widzenia zaburzony - widzi tylko zło
czas Julii i Romea odszedł - poszedł w świat
Być może wróci i ugodzi Ich jeszcze jeden raz
Ta zabawa uczuciami na sposobów sto
Ona dyktowała warunki - On grał z Nią w to
Prezenty i kwiaty - on nie liczył strat
W głowie mu huczały setki ważnych dat
Nie oceniał jej - widział tylko dobro
Serce wielkie wypełniało tę istotę drobną
Ale coś nie dało żyć razem - wzbudzało zamęt
Brak wiary w człowieka - samotność nad ranem

Ref.
Opowiadasz, ze widziałaś te chłopięce łzy
W epicentrum uczyć, w samym środku Ty
Ta figura, skóra gładka i ten pewny krok
Jednym gestem na kolana, dziewczę zwalasz go
Wciąż po brzegi łóżka wypełniasz jego sny
Porwał wdzięk, głębia oczu i Twój własny styl

Lecz już niema go - noc przerywa cisza
Gdy patrzysz w lustro - brak jego odbicia...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.