Bo nawet w piosence też nastrój się zmienił
Turbiny, maszyny i łomot, i stuk
A lata mijały, już syn się ożenił
I muszę się przyznać, urodził się wnuk

Stary Fogg, już stary
Siwa głowa, siwa
Lecz jak mu zagrają
To jeszcze zaśpiéwa

Nie można spamiętać z kawiarni i scenek
Tych wszystkich śpiewanych, przebrzmiałych piosenek
Tych wszystkich melodii, co porwał je wiatr
To jednak, powtarzam, dwadzieścia pięć lat

Lecz w tym Foggu takie dziwa
Że jak grają, to on śpiéwa
Oj dana, moja dana, dana, dana

Bo każda piosnka mi coś z lat ujmuje
Z melodią idę pod rękę jak brat
Dzięki piosence wciąż młodziej się czuję
Jak gdybym tylko miał znów dwadzieścia lat

A dzisiaj wszystkie melodie poznosił wiatr
I wspomnieniami na serce mi kładł
Wszystkich odmłodził i wszystkich zaprosił
Na jubileusz - lecz za pięćdziesiąt lat

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.