---

W gęstwinie puszcz cienistych,
Gdzie cichnie ptaków śpiew,
Jeziora krąg przejrzysty
Rozlewa się śród drzew.
Tam, kiedy noc zapadnie,
Gdy zakryje mgła,
Żałośnie słychać na dnie
Dziewicy cichy płacz.

Młodzieniec raz o nocy
Przemierzał lasu czerń.
Ujrzał, jak w lustrze wody
Księżyca skrzy się sierp.
W tym blasku łzy po licu
Na białą kapią pierś
I słychać głos dziewicy:
Podejdźże, podejdźże, rękę weź..

Łzy moje samotne
Giną w jeziora toni
Fala niech zmyje,
Mgła niech je zasłoni

W topieli nieprzebrnionej
Serce zanurzone
Wiatr ukołysze
W cichych wzburzeniach wód

Gdzie znikła ona,
Młodzieńca zginął ślad.
Tylko w tafli jeziora
Wzburzony księżyc bladł.

Szukała go dziewczyna;
Przez czarny woła las;
Jezioro natrafiła,
Gdzie się rozlegał płacz.

Poznała to straszydło
Co w cieniu gęstwin drży.
Usty zbladłymi krzyczy:
Oddajże chłopca mi!

Na próżno płacze, woła
W błotniste dzicze.
Rzuciła w toń jeziora
Zżalone swe oblicze.

A łzy jej samotne
Giną w jeziora toni.
Fala niech zmyje,
Mgła niech je zasłoni.

W topieli nieprzebrnionej
Serce zanurzone
Wiatr ukołysze
W cichych wzburzeniach wód.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.