Chto ni vecher, to mne, molodtsu,
Nenavisten knyazhiy terem,
I kruchina, zlee polovtsa,
Gryaznyy pol shagami merit.

Zavikhrilsya nad osinoyu
Zhguchiy dym istlevshim styagom;
Ya tosku svoyu zverinuyu
Zalivayu pennoy bragoy.

Iz-pod strekhi v okna krysitsya
Nedozrelaya luna;
Vse-to chuditsya mne, slyshitsya:
Vypey, milyy, pey do dna!..

Vypey - mozhet, vyydet tolk,
Obretesh' svoe dobro,
Byl volchonok - stanet volk,
Veter, krov' i serebro.

Tak uzh vyshlo - ne krestis' -
Kogti zolotom kovat',
Byl kotenok - stanet rys',
Myagko stelet, zhestko spat'!

Ne khodi ko mne, zhelannaya,
Ne stremis' razvlech' bedu -
Ya obmanut noch'yu p'yanoyu,
Do rassveta ne doydu;

Okh, vstanu, vyydu, khlopnu dver'yu ya -
Tishina vokrug sela -
Opadayut zvezdy per'yami
Na sledy kogtistykh lap.

Pryanyy zapakh temnoty,
Lesa gor'kaya kupel',
Medvezhonok zvalsya ty,
Vyros - vyshel lyutyy zver'.

Vypey - mozhet, vyydet tolk,
Obretesh' svoe dobro,
Byl volchonok, stanet volk,
Veter, krov' i serebro...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.