Της χαραυγής ο άνεμος δεν ξέρω αν θα φυσήξει κι αυτή η πόρτα η κλειστή από χαρά αν θα τρίξει.
Να τρέμει πάλι το νερό το φως ν`ανατριχιάζει κι εγώ ν`ακούω μια φωνή ξανά να μου φωνάζει.
Αχ, στεγνό μου στόμα τι θα πεις ακόμα μέχρι να δροσίσει ο αέρας να φιλήσει την ξερή σου γη;
Αχ, πικρό μου σώμα πόσο πια ακόμα στην πίκρα σου θα λιώνεις κι ακόμα θα δηλώνεις στον πόνο υποταγή;
Της ξενιτιάς ο έρωτας δεν ξέρω αν θα`ρθει πίσω τη σκόνη από τα ρούχα μου να βρω και να σκορπίσω.
Κι όπως περνάει ο άνεμος με χέρια νοτισμένα ν`αγγίξει φύλλα και κλαδιά σε δέντρα μαραμένα.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
