Promienie słońca
Zaginęły gdzies,
Odchodzac w niedostępna
Dla mych oczu
Przestrzeń,
Okrywajac się powoli
Swiatłem.

Ponure kształty
Nocnych demonów
Przerażaja mnie,
Gdy otulam je pierwszym,
Zmęczonym spojrzeniem,
Płynacym zza szklanej zapory.

Kapia się w swietle księżyca,
Czekaja,
Aż znowu zaczna bawić
Wesołe, usmiechnięte oczy,
Pragnace słodkiego, tandetnego piękna.

Jestem sam,
A niepozorny,
Delikatnie tańczacy płomień,
Rozswietla ma celę,
Słaba poswiata.
W powietrzu snuja się cienie -
Moje mysli,
Niepewnosć chwili.

Każdy kat kryje grozę,
Zdradę ze stron wszystkich
Przyjaznych twarzy

Płyń rzeko!
Dwulicowy scieku!
Smiertelna kapiel!

Me obrzydzenie
Przysłania rozkoszna mysl.
Wypełniam się toba!
Wspomnieniem każdej chwili!
Odchodzę
Od rzeczywistosci

Jestes
I nie odejdziesz
Z mojej pamięci,
Nawet gdybys się stała
Jedynie bólem...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.