Zakompleksieni ona i on
spotkani przed południem
niedzielnym kacem szli w sali głąb
paskudnej i obskurnej
Trzymał jej rękę przez chwile w swej
w dłoni tak zatroskanej
ona chowała pod kacem to
co chciała skryć najbardziej
Za małe piersi, za długi nos
i słowa tak nieskładne
za dużo pecha i smutków stos
i serce ciut za łatwe
Powiedział jej, ze dwóch serc dość
by szczęście spotkać w życiu
czy uwierzyła mu na złość
by płakać gdzieś w ukryciu
Więc wziął na ręce tulił do dna
by żalu łzę ukoić
by w końcu wiarę dała mu w snach
i pozwoliła przystroić
W ślubnej sukienki białą biel
i w welon z myśli słonej
skrzydła anielskie w jesienny śnieg
i stanik panny młodej
Za małe piersi, za długi nos
i słowa tak nieskładne
za dużo pecha i smutków stos
i serce ciut za łatwe
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
