Oj, w tej naszej wiosce co się to tam stało, że się dwoje ludzi w sobie zakochało, że się dwoje ludzi w sobie zakochało, oj dana (oj dana)!
I zakochali się dwoje ludzi w sobie, i nie mogli wyżyć godziny bez siebie, i nie mogli wyżyć godziny bez siebie, oj dana!
Świeci miesiąc, świeci, świeci, a nie grzeje, a serduszko, a serduszko do kochania mgleje. Kto nie zna kochania, od losu szczęśliwy, nockę ma spokojną i dzień nietęskliwy.
Oj dana, oj dana, dana da, oj dana, dana dana, oj dana, oj dana, oj dana! Oj dana, oj dana, dana da, oj dana, dana dana, oj dana, oj dana, oj dana!
Płynie woda, płynie, po kamieniach huczy, kto nie umie wzdychać, miłość go nauczy, kto nie umie wzdychać, miłość go nauczy, oj dana (oj dana)!
Bodaj to ten nie żył, bodaj nie wiekował, kto pierwszy na świecie kochanie sfondował, kto pierwszy na świecie kochanie sfondował, oj dana!
Świeci miesiąc, świeci, świeci, a nie grzeje, a serduszko, a serduszko do kochania mgleje. Kto nie zna kochania, od losu szczęśliwy, nockę ma spokojną i dzień nietęskliwy.
Oj dana, oj dana, dana da, oj dana, dana dana, oj dana, oj dana, oj dana! Oj dana, oj dana, dana da, oj dana, dana dana, oj dana, oj dana, oj dana!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
