Chociaż tyle w świecie miast, więcej niż na niebie gwiazd, tu najpiękniej płynie czas, najbliższa sercu jest Warszawa.
Nikt już nie odejdzie stąd, drogi jest nam każdy kąt, dzieło naszych serc i rąk, nasza duma, nasza sława.
Tu zaułków dawnych cień z gruzu-śmy do gwiazd podnieśli, tu przepływa dzień za dniem niby nuta naszej pieśni.
Śmieje się Warszawa znów najserdeczniej, najweselej, rozumiemy się bez słów, jak przyjaciel z przyjacielem.
Gdzie jest taki drugi wiatr, gdzie jest taki młody świat, gdzie od tylu, tylu lat jest naszych serc gorących przystań?
Nie nad brzegiem obcych mórz, tylko tutaj, tu i już, gdzie w pogodę i wśród burz brzeg warszawski pieści Wisła.
Płynie Wisła aż od gór, mija fala brzeg piaszczysty. Nawet nam odmłodniał nurt starej Wisły, naszej Wisły.
Tu opada słońca blask w srebrnej rzeki nurty młode, najpiękniejsze z naszych miast w jej spokojną patrzy wodę.
Chociaż w świecie tyle miast, więcej niż na niebie gwiazd, tu najpiękniej płynie czas, najbliższa sercu jest Warszawa.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.