De priester die week in, week uit Weer opstaat en de klokken luidt In een kapot geschoten kerk met lege banken
De moeder die de nacht door zingt Tot er wat rust vloeit in haar zieke kind En als het licht wordt Staat de wereld weer te wachten
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet Die zeggen wie je bent
De vrouw die nog steeds zorgt voor hem Terwijl ze weet: Hij weet niet wie ik ben Ze blijft hem wassen, terwijl hij haar blijft vergeten
De vader die zijn zoon omhelst Al wordt 'ie keer op keer teleurgesteld Nooit eens 'het spijt me', Maar toch fluistert hij: vergeven
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet Die zeggen wie je bent
Een mens, een mens bewijst zich niet In wat hij doet en zegt voor zijn publiek Wie hij is blijkt in de kantlijn van zijn leven
Het kleine dat de grootste moeite kost Het lijden dat maar niet wordt opgelost Daar kom je alledaagse heldendagen tegen
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet
Het zijn de dingen die je doet De dingen die je doet die niemand ziet Die zeggen wie je bentTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.