[Refren: Anna Karwan] Smutna rzeka, księżyc po niej pływa Nad nią ciemne dłonie chyli klon Śpij, dziecino, nic się nie odzywa Śpi w mogiłach zakopana broń
[Zwrotka 1: Sobota] Świst kul, huk bomb, wszystko już ucichło to Wszystko gdzieś daleko stąd, więc spokojnie śpij, dziecino Krzyk, ból, strach, łzy, przeminęły tamte dni Ja, Ty, Oni, Wy - wspomnienia o nich nie przeminą Żal, gniew, porażki gorycz, bagażem doświadczeń sporym Lekcją hartu, silnej woli, niech to będzie nasza siła Gruz, pył, zaschnięta krew, jak w stop klatce ciszy zew Pełen spokój. czemu? Wiesz. Bo śpi pogrzebana broń w mogiłach
[Refren: Anna Karwan] Smutna rzeka, usnął las cienisty Srebrne gwiazdy spadły w srebrną toń Gdzieś po polach, gdzieś po lasach mglistych Czujnie drzemie zakopana broń
[Zwrotka 2: Sobota] Dziś można spokojnie śnić i właściwe jestem pewien Że wciąż o powstaniu śni, zakopana gdzieś broń pod drzewem Chcesz to możesz naprzód iść, albo stać dotknięty gniewem Uwierz mi, że warto, gdy spojrzysz sam w siebie, w głąb A cisza niech będzie chwilą oddanej czci za poległych Tych wspomnień w nas nie zabiją, choć to czas już dość odległy Ja noszę to w sercu, dziś przekaże dziecku w spadku I pamiętam, że w ukryciu śni i Ty śpij i śnij, dziecino Smutna rzeka, usnął las, dotknęło to nawet gwiazd Do dziś żyje w każdym z nas, dzięki temu słyszysz to, dziecino Powieść ludzi, co w zły czas nikt im już nie dawał szans Zakopaną w sercu masz, tak przynajmniej, człowiek być powinno Niech spokojnie w nas to drzemie, jak w konspiracji podziemie W grę nie wchodzi zniewolenie, czuwa ukryta broń Gdzie schowana jeszcze nie wiesz, powtarzam, wejrzyj w głąb siebie Tak, to ważne, ma znaczenie, co w sercu masz, ziom
[Refren: Anna Karwan] Smutna rzeka, księżyc po niej spłynął Ciemna noc na liściach kładzie dłoń Śpij, dziecino, śpij, żołnierski synu Już niedługo obudzimy broń!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.