Wyobcowany jestem
i idę w tę bezkresną przestrzeń
świata, co jest zaburzeniem.

Bo nic już nie cieszy
i chudnie mi kieszeń
na nowo wśród zderzeń
o pieniądz.

Sztuką iść nierównym zboczem
i dojrzeć życia kształt.
Wejść w krajobraz i to gwałtownie
chociaż to nie gwałt.

Byłem skażonym powietrzem
myśląc, że spać z kimś można
a kochać niekoniecznie…

Samemu teraz trzeba się przedzierać
przez te zgliszcza.
Zagubić się i poniewierać
i z brudu duszę swą oczyszczać.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.