Zamiast iść do przodu jak to się teraz mówi
cofam się w rozwoju przez złe czasu traktowanie.
Odłogiem leży książek sterta po w pokoju sufit.
Czeka na pieszczenie wzrokiem i słów wchłanianie.

Duszę się świadomością, że one tam wołają
poprzez ściany, że wszystko czynię oprócz ich czytania.
A one tam wręcz krzyczą i długo już czekają
i nie wiem kto już bardziej dosyć ma czekania…

Boję się, że już tak zostanie
że nie przypadnie na mnie nowa mądrość
a głupców do rozmów mi podsyła los
i głupcem sam się staję.
Czy to następny od życia cios?
Kolejna to wiem, egzystencji podłość… [!]
Że nie przypadnie na mnie nowa mądrość…

Zawsze bałem się kalectwa, strach oznajmił, że mnie zna
bo ciężko mi z nim o każdą swą kończynę walczyć.
O wszystkim pamiętałem, lecz z głową coś nie tak.
O głowie zapomniałem, a głowę trzeba niańczyć!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.